If I Can Dream – 50 lat „NBC TV Comeback Special”

If I Can Dream – 50 lat „NBC TV Comeback Special”. Część 10

Mariusz Ogiegło

Kręcenie programów muzycznych tego typu jak powstający właśnie show stacji NBC od lat odbywało się według stałych procedur. W pierwszej kolejności wymagane było zarejestrowanie ścieżek wokalnych i instrumentalnych, które na dalszym etapie produkcji mogłyby zostać odtworzone w studiu telewizyjnym podczas opracowywania konkretnej sceny. Następnie zaś artysta, bohater programu, miał tak dopasować ruchy swoich ust do puszczanego z taśmy materiału by stworzyć iluzję prawdziwego występu. Ta metoda (technika) stosowana jest do dnia dzisiejszego.
Na planie programu NBC z 1968 roku zdarzały się jednak odstępstwa od tej metody i bywało tak, że Elvis czasami decydował się śpiewać przed kamerami… 'na żywo’. Sytuacje te miały miejsce
głównie podczas kręcenia tzw. sekwencji/ segmentów hollywoodzkich – nagrywanych bez udziału publiczności.

W trakcie trwającej pięć dni sesji nagraniowej Presley zarejestrował m.in. kilka wersji swojego aktualnego przeboju – „Guitar Man”, który w programie stanowił jednocześnie motyw przewodni oraz łącznik pomiędzy kolejnymi sekwencjami, nowe wersje takich hitów jak „Trouble”, „It Hurts Me”, „Little Egypt” czy „Big Boss Man” oraz kilka zupełnie nowych utworów.

Jedną z premierowych piosenek, które weszły w skład ścieżki dźwiękowej była nowa kompozycja Scotta Mac Davisa, „Memories” (którą na ekranie Elvis wykonywał wśród publiczności, siedząc na schodkach prowadzących na scenę na zakończenie koncertów 'sit down show’, o których napiszę później). „Napisałem ją specjalnie dla Elvisa i jego TV Special”, wspominał w jednym z wywiadów kompozytor. „Billy Strange i reżyser Steve Binder powiedzieli: 'chcemy zrobić sekwencję, w której (Elvis, przyp. autor) spogląda wstecz na te wszystkie rock’n’rollowe lata’. Powiedzieli, że chcą uwiecznić go śpiewającego stare przeboje z lat pięćdziesiątych i potrzebują piosenki, która będzie opowiadać o spoglądaniu w przeszłość (będzie spojrzeniem w przeszłość)”, wyjaśniał Davis. „Usiadłem więc w garażu należącym do Billy’ego Strange i spędziłem w nim całą noc pisząc tą piosenkę. Skomponowałem ją na gitarze. Musieliśmy ją zrobić szybko. Mieliśmy tylko 24 godzinne okienko na jej stworzenie, nagranie demo i dostarczenie go do Elvisa. Działaliśmy więc naprawdę szybko.

Nie mogłem się doczekać aż następnego poranka zaśpiewam ją Billy’emu. Zostałem w jego garażu przez całą noc a kiedy się obudził zaśpiewałem mu ją. Jeśli się nie mylę to albo jeszcze tego samego dnia albo następnego zrobiliśmy z tego jakieś demo i zanieśliśmy do Elvisa, który ostatecznie zdecydował się nagrać tą piosenkę”.

Balladę „Memories” nagrywano dwufazowo. Czwartego dnia sesji muzycy zarejestrowali podkład instrumentalny, do którego następnego dnia Elvis podłożył swój wokal.

Trzy dni wcześniej natomiast, tj.21 i 22 czerwca 1968 roku, Elvis z towarzyszeniem grupy Wrecking Crew pracował intensywnie nad sekwencją skupiającą się wokół swojego ulubionego gatunku muzycznego – pieśni gospel. W nagraniach towarzyszyło mu żeńskie trio The Blossoms. „Elvis był bardzo introwertyczny, bardzo cichy i bardzo nieśmiały ale z tej nieśmiałości z całą pewnością wyciągała go muzyka gospel”, wspominała w jednym z wywiadów Darlene Love, która wykonała otwierającą sekcję pieśń „Sometimes I Feel Like A Motherless Child”. „Kochał muzykę gospel, a ponieważ ja również dorastałam przy tej muzyce to czasami brał do ręki gitarę i pytał: 'znasz to?’ lub 'pamiętasz to?’. To sprawiało, że jakbyśmy żyli całe życie razem – nawet jeśli trwało to tylko pięć minut”.

CDN.