If I Can Dream – 50 lat „NBC TV Comeback Special”
If I Can Dream – 50 lat „NBC TV Comeback Special”. Część 5
Mariusz Ogiegło
Napisanie scenariusza powierzono Allanowi Blye oraz zmarłemu w kwietniu ubiegłego roku, Chrisowi Bearde. „Chris Bearde i współscenarzysta Allan Blye kupili sobie każdy album i każdą 45, jaką Elvis kiedykolwiek nagrał, zamknęli się z nimi w pokoju i nie opuszczali go dopóki nie opracowali podstawowego formatu show”, wspominał Steve Binder. Według ich pomysłu Hollywoodzka część programu miała opowiadać historię młodego chłopaka, który opuszcza swój rodzinny, zabiera ze sobą gitarę (stąd motywem przewodnim stała się piosenka „Guitar Man”) i rusza w świat w poszukiwaniu przygód. „Chris Bearde miał olbrzymią osobowość i praktycznie wykonał całe show dla Elvisa. W reakcji Elvisa można było zobaczyć, że pokochał ich (Chrisa Bearde i Allana Blye, przyp.autor) pomysły i koncepcję. W rezultacie Elvis był tak entuzjastycznie nastawiony, że nie chciał zmieniać niektórych rzeczy, co z kolei mnie trochę denerwowało!”, tłumaczył Binder.
Na decyzję o wyborze utworów, które ostatecznie wybrzmią w trakcie show w dużej mierze wpływ miała rozmowa jaką Binder odbył z Elvisem w swoim biurze. „Najpierw chciałem się zorientować gdzie Elvis znajduje się muzycznie, bo wielu wykonawców utyka w przeszłości”, cytował producenta Jerry Hopkins, który doskonale zrelacjonował przebieg tej rozmowy na kartach swojej książki. „Czy zrobiłbyś jeszcze raz wszystkie te piosenki, które wykonywałeś w przeszłości?”, brzmiało jedno z pierwszych pytań jakie producent skierował do Elvisa. Odpowiedź piosenkarza bardzo pozytywnie go zaskoczyła. „Niektóre z pewnością, ale do wielu bym już nie wrócił”, odparł z całą stanowczością Presley. Wówczas Binder drążył dalej… „Czy gdybym dzisiaj przyniósł ci 'MacArthur Park’ i powiedział, że nikt tego kawałka jeszcze nie robił, nagrałbyś go?”. Elvis odparł twierdząco.
„MacArthur Park” był aktualnym przebojem Richarda Harrisa (Numer 2 w zestawieniu HOT 100 Magazynu Billboard i czwarta pozycja na brytyjskiej liście przebojów), który rok wcześniej napisał Jimmy Webb. Kompozycja opisywała związek (aż do jego zakończenia) autora z Susie Horton. Tytułowy MacArthur Park z kolei był miejscem, w którym para spędziła swoje najpiękniejsze chwile. „Wszystko w tej piosence było dostrzegalne. Nie ma w niej nic co zostałoby sfabrykowane”, wyjaśniał w jednym z wywiadów Jimmy Webb.
Chęć nagrania tego utworu przez Elvisa była wyraźnym sygnałem dla twórców programu, że trzydziestotrzyletni wokalista nie dał się zamknąć w przeszłości, nie chce bazować jedynie na swoich 'złotych przebojach’ sprzed ponad dziesięciu lat ale wciąż jest otwarty na nowe nurty w muzyce rozrywkowej i „chce iść z duchem czasu”.
Przedstawiciele NBC nalegali by w nagraniach ścieżki dźwiękowej do programu udział wzięła orkiestra należąca do stacji. Tymczasem Steve Binder zamierzał pójść o krok dalej i sięgnąć do korzeni Elvisa. W tym celu skontaktował się z kilkoma jego muzykami, takimi jak Scotty Moore, D.J.Fontana, Alan Fortas czy Lance Lagelut, by towarzyszyli mu podczas prób. Bo warto w tym miejscu podkreślić, że początkowy plan programu w ogóle nie zakładał segmentu znanego dzisiaj jako 'sit down show’. Ten pojawił się spontanicznie – i dopiero znacznie później. Pierwsza koncepcja zakładała, że show rozpocznie się sekwencją z utowrem „Guitar Man” po nim nakręcone podczas koncertów (tzw. stand up show”) „A Little Less Conversation”, „Jailhouse Rock”, „Heartbreak Hotel”, „Don’t Be Cruel”, „Can’t Help Falling In Love”, „Hound Dog”, „Blue Suede Shoes”, „Love Me Tender”, „All Shook Up” i „US Male”. Segment miało zamykać ponowne wykonanie „A Little Less Conversation”. Następnie miała pojawić się część skupiająca się na filmowych utworach. W jej myśl Elvis miał zaśpiewać kolejno: „Cotton Candy Land”, „How Would You Like To Be”, „Wooden Heart” oraz „Can You Find It In Your Heart” i na zakończenie nową, napisaną specjalnie na potrzeby programu balladę „Memories”. Po części filmowej zakładano pojawienie się części z muzyką gospel. Obejmowała ona takie kompozycje jak „Sometimes I Feel Like A Motherlees Child”, „Where Could I Go But To The Lord”, „Up Above My Head” oraz „Saved”. W ostatniej części widowiska miał się pojawić segment zatytułowany „Guitar Man” z piosenkami takimi jak tytułowe „Guitar Man”, „Let Yourself Go”, „Big Boss Man”, „It Hurts Me”, „Little Egypt” oraz „Trouble”. W myśl dokumentu z 11 czerwca 1968 roku na finał programu Elvis miał wykonać tradycyjną kolędę – „I’ll Be Home For Christmas” jednak także i w tej kwestii Steve Binder pozostał nieugięty. Narażając się na wściekłość Pułkownika Parkera usunął (za zgodą Elvisa) także i tą – jedyną świąteczną piosenkę ze scenariusza.
CDN