KID GALAHAD – Na ringu z Elvisem Presleyem

KID GALAHAD
– Na ringu z Elvisem Presleyem –
(część 1)

Mariusz Ogiegło

„Rok 1961 był jednym z najbardziej udanych w całej jego karierze„, pisał w swojej książce „The Elvis Archives” Todd Slaughter. „(Elvis, przyp. autor) nie tylko umocnił swoją popularność i pokazał, że wciąż ma mnóstwo fanów. Przede wszystkim jednak udowodnił, że potrafi się przystosować i zmienić swój styl i być kimś więcej niż tylko zwykłym rock’n’rollowym piosenkarzem„.

Pod koniec tego naznaczonego sukcesami roku, Elvis wrócił do Hollywood by wystąpić w jeszcze jednym filmie. Trzecim w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy i szóstym od chwili powrotu z wojska.

„Kid Galahad”, do którego zdjęcia ruszyły w październiku, był też jego drugim filmem zrealizowanym przez wytwórnię United Artist, która raz jeszcze zaoferowała piosenkarzowi interesującą rolę, w której mógł on w pełni wykazać się swoimi umiejętnościami aktorskimi.

Tym razem bowiem Presley miał wcielić się w postać początkującego boksera w remake’u dramatu „Kid Galahad” z 1937 roku, którego scenariusz powstał na kanwie opowiadania pod tym samym tytułem. Ale po kolei…

King Of The Whole Wide World

Na początku kwietnia 1936 roku, amerykański magazyn The Saturday Evening Post – jedno z najpopularniejszych w tamtych latach czasopism, które według niektórych szacunków w swoim szczytowym momencie docierało do ponad dwóch milionów czytelników tygodniowo, zaczął publikować na swoich łamach nowe opowiadanie Francisa Wallace’a. „Znanego w całym kraju ze swoich sprawozdań z wydarzeń sportowych zamieszczanych w popularnych magazynach” autora, scenarzysty i dziennikarza sportowego.

Była to burzliwa historia Warda Guisenberry’ego. Młodego, prostodusznego chłopaka z prowincji, który niemal z dnia na dzień zostaje wciągnięty w zawodowy – choć nierzadko też brutalny i nieuczciwy świat boksu. A wszystko przez przypadkową bójkę która wywiązuje się podczas przyjęcia zorganizowanego przez miejscowego menedżera i organizatora walk bokserskich, Nicka Donatiego, w hotelu w którym pracował.

W trakcie wspomnianej szamotaniny Ward bohatersko staje bowiem w obronie partnerki promotora, atrakcyjnej Louise 'Fluff” Phillips, i ku zaskoczeniu wszystkich obecnych, niemal jednym ciosem powala na ziemię Chucka McGrawa, zawodowego pięściarza i jedną z największych i najbardziej dochodowych gwiazd w klubie Donatiego.

Swoim wyczynem niemal natychmiast zwraca uwagę znanego w okolicy menedżera, który dostrzega nie tylko drzemiący w chłopaku potencjał ale przede wszystkim szansę na rozwiązanie wszystkich swoich probelmów finansowych. Nie chcąc więc stracić nadarzającej się okazji, jeszcze tego samego dnia proponuje Wardowi wstąpienie do swojej drużyny.

Niedługo potem, pod okiem Donatiego i jego trenerów, Guisenberry przechodzi serię profesjonalnych treningów i już jako Kid Galahad zaczyna odnosić swoje pierwsze spektakularne sukcesy. Niestety, w tym samym czasie zaczyna również odkrywać ciemniejszą stronę sportu…

„’Kid Galahad’ to opowieść o najtrudniejszym ze wszystkich biznesów – świecie boksu„, zanotowano na frontowej okładce jednego z pierwszych wydań powieści Wallace’a. „O bezwzględnych hazardzistach, którzy obstawiają tylko pewniaków. O menedżerach potrafiących ustawić każdą walkę. O ryczących tłumach, które domagają się krwi. I w końcu o uczciwym chłopaku z brutalnym prawym sierpowym, którego nazwano Kid Galahad„.

Zaledwie kilka tygodni po wydrukowaniu przez The Saturday Evening Post ostatniego odcinka wspomnianego wyżej opowiadania (został opublikowany 16 maja 1936 roku), „historia prawdziwego giganta ringu„, który jak pisał jeden z wydawców, „mógł zniszczyć każdego faceta swoją potężną prawą ręką ale zupełnie wymiękał na widok pięknych kobiet a na to wszystko był marionetką w rękach swojego menedżera„, trafiła na półki amerykańskich księgarni. Tym razem już w formie tradycyjnej książki, którą jako pierwsze, w lipcu 1936 roku, zrealizowało wydawnictwo Little, Brown & Co. z Bostonu.

Pierwsze wydanie powieści Wallace’a, o którym jeden ze współczesnych recenzentów napisał iż jest to „historia zawodowego boksu z domieszką gangsterów, policji, sekretarek, menedżerów oraz motywu adoptowanej siostry jako elementu romansu„, sprzedawało się bardzo dobrze i podobnie jak jej wcześniejsze przedruki we wspomnianym wyżej poczytnym magazynie, cieszyło się sporym zainteresowaniem wśród czytelników.

„Ta książka to dziwna mieszanka stylów – od inteligentnego i twardego aż po starą romantyczną szkołę. Ma za to bardzo dobrze zbudowane napięcie, które trzyma nas w niepewności aż do samego końca. To historia przemiany boya hotelowego w prawdziwego wojownika, brudnej gry politycznej oraz sentymentu zmieniającego ludzkie serca […] Mnóstwo akcji. Dobra lektura dla mężczyzn„.

Poruszony na kartach książki temat okazał się z resztą na tyle intrygujący, że jeszcze tego samego roku historią tytułowego Kid Galahada zaczęło interesować się Hollywood. Jako pierwsza, w roku 1936, prawa do jej ekranizacji nabyła wytwórnia Warner Bros. A niedługo potem, w maju 1937 roku, na ekrany kin trafił film pod tym samym tytułem w reżyserii Michaela Curtiza – wówczas nominowanego już do Oscara za obraz „Captain Blood” – z udziałem kilku głośnych nazwisk w obsadzie.

Na ekranie pojawiły się bowiem takie legendy ówczesnego kina jak Humphrey Bogart, Bette Davis, Wayne Morrison czy Edward G. Robinson.

Filmowa adaptacja książki Francisa Wallace’a szybko zjednała sobie przychylność zarówno krytyków jak i widzów, stając się wkrótce „inspiracją dla późniejszych filmów na temat boksu i porachunków gangów„.

Prawie dwie dekady później, za sprawą współpracującego z firmą Mirisch Company Davida Weisbarta (tego samego, który odpowiadał za pierwszy film Presleya – „Love Me Tender”), historia szlachetnego boksera z zabójczym prawym sierpowym, ponownie trafiła na duży ekran. Tym razem jednak w odświeżonej i nieco zmienionej odsłonie.

Amerykański producent i montażysta filmowy (mający już na swoim koncie m.in słynnego „Buntownika bez powodu” z udziałem Jamesa Deana), odkupił bowiem od wytwórni Warner Bros prawa do realizacji remake’u obrazu z 1936 roku, przygotowywanego z myślą o Elvisie Presleyu. Udział tego ostatniego wymagał jednak wprowadzenia do oryginalnej historii Wallace’a kilku istotnych zmian.

Dlatego też, gdy na początku lat sześćdziesiątych, William Fay – zatrudniony przez Weisbarta, amerykański scenarzysta filmowy oraz autor opowiadań publikowanych m.in w magazynach Collier’s, The Saturday Evening Post i Redbook – przystępował do pracy nad nowym scenariuszem, miał świadomość tego, że musi w taki sposób przerobić literacki pierwowzór, aby, nie naruszając jego głównych wątków dostosować fabułę do wymogów studia i wizerunku zaangażowanej, śpiewającej gwiazdy.

Oprócz nadania głównym bohaterom zupełnie nowych imion oraz zmiany ich dotychczasowych profesji – tytułowy Kid Galahad przed rozpoczęciem kariery sportowej przedstawiony jest teraz jako były żołnierz szukający pracy po zakończeniu służby wojskowej – najistotniejszą modyfikacją okazało się złagodzenie pierwotnego zakończenia. Zarówno bowiem w książce Wallace’a jak i jej filmowej adaptacji z 1937 roku miało ono bardzo dramatyczny przebieg i kończyło się tragiczną śmiercią Nicka Donatiego.

Akcję nowego filmu, Fay umieścił w fikcyjnym górskim miasteczku Cream Valley. W ośrodku szkoleniowym dla przyszłych bokserów zarządzanym przez Willy’ego Grogana. To właśnie tam pewnego dnia przyjeżdża świeżo upieczony cywil, Walter Gulick. Chłopak szuka pracy jako mechanik, ale los chce, że stając w obronie dziewczyny zostaje wciągnięty w bójkę w trakcie której bez trudu pokonuje najsilniejszego boksera ze stajni właściciela ośrodka.

Ten incydent sprawia, że promotor zaczyna na poważnie interesować się Walterem, dostrzegając w nim szansę na wyciągnięcie ośrodka z finansowych tarapatów. Wkrótce proponuje mu rozpoczęcie kariery zawodowego boksera, a gdy ten się zgadza, wysyła go na serię treningów pod okiem swojego zaufanego współpracownika, Lewa Nyacka.

W tym samym czasie w Cream Valley zjawia się Rose Grogan, siostra Willy’ego, zaniepokojona kolejną prośbą brata o pożyczkę. Dziewczyna szybko ulega urokowi Waltera, któremu przyjaciele nadali już pseudonim 'Kid Galahad’. Wkrótce rodzi się między nimi uczucie. Na drodze do ich szczęścia próbuje stanąć jednak nadopiekuńczy właściciel ośrodka, który nie zgadza się by jego siostra spotykała się z bokserem. Wkrótce potem Walter zaczyna odnosić swoje pierwsze zwycięstwa na ringu…

CDN.