NASHVILLE ’61 – Szybki pocałunek w Nashville
Nashville ’61
– Szybki pocałunek w Nashville –
(Część 8, ostatnia)
Mariusz Ogiegło
Little Sister…
Zaledwie kilka dni po skończonej pracy w Studio B w Nashville, 1 lipca 1961 roku, Elvis wrócił do Memphis by wziąć udział w ceremonii ślubnej swojego przyjaciela i autora jednej z piosenek nagranych podczas czerwcowej sesji, Reda Westa. Ochroniarz i kompozytor ożenił się z Pat Boyd, sekretarką piosenkarza.
Tymczasem szefowie wytwórni RCA zdecydowali o wydaniu kolejnego singla Presley’a. Datę jego premiery wyznaczono na 8 sierpnia. Na płytce zamieszczono dwa absolutne przeboje z ostatniej sesji Elvisa – „Little Sister” na jednej stronie i „(Marie’s The Name) His Latest Flame” na odwrocie. Krążek okazał się „wielką niespodzianką”, jak pisał Stuart Colman. Obie piosenki w bardzo krótkim czasie weszły na największe listy przebojów najpierw w USA a następnie w Europie.
„Little Sister” zadebiutowało w zestawieniu HOT 100 Tygodnika Billboard w zaledwie tydzień po premierze singla. Swoją wędrówkę do szczytu rankingu nagranie rozpoczęło od dalekiego miejsca sześćdziesiątego pierwszego. Miesiąc później kompozycja Morta Shumana i Doca Pomusa była już na… miejscu piętnastym by ostatecznie uplasować się na wysokiej piątej pozycji.
Niemal w tym samym czasie (po 20 września) kompozycja „(Marie’s The Name) His Latest Flame” przesunęła się z odległej dwudziestej drugiej pozycji na… miejsce czwarte!
Był to kolejny tryumf Presley’a „w tym pełnym niewiarygodnych sukcesów roku 1961”, jak określił go Leszek C. Strzeszewski w swojej książce „ELVIS”.
W Wielkiej Brytanii singiel z piosenkami „(Marie’s The Name) His Latest Flame”/”Little Sister” odniósł jeszcze bardziej spektakularny sukces niż w USA. Krążek, który podobnie jak w Stanach Zjednoczonych do sklepów trafił w sierpniu po zaledwie paru tygodniach zadebiutował na tamtejszej Oficjalnej Liście Przebojów. Płytka pojawiła się w zestawieniu w październiku 1961 roku i po zaledwie kilku notowaniach dotarła do samego jej szczytu. Na pierwszym miejscu utrzymywała się przez kolejnych sześć tygodni!
Trzy pozostałe nagrania, tj. „Kiss Me Quick”, „That’s Someone You’ll Never Forget” oraz „I’m Yours”,zarejestrowane w Nashville zostały zrealizowane na longplayu „Pot Luck” w czerwcu 1962 roku.
Trzy lata później, w roku 1964, kompozycję „Kiss Me Quick” przypomniał inny artysta – Terry Stafford (ten, który na kilka lat przed Elvisem zrealizował na singlu „Suspicion” odnosząc tym spory sukces). Jego wykonanie znalazło się na jego pierwszym longplayu zatytułowanym… „Suspicion!”. Na płycie wokalista umieścił także dwa inne nagrania z repertuaru Presley’a – „Slowly But Surely” oraz „Pocketful Of Rainbows”.
Z kolei wytwórnia RCA jeszcze tego samego roku (14 kwietnia 1964 roku) wypuściła na rynek singiel zawierający… utwory „Kiss Me Quick” oraz „Suspicion” zaśpiewane przez Elvisa. Płyta została zrealizowana w ramach serii „Gold Standard Series”.
Rok później, 10 sierpnia 1965 roku, na singiel trafiła również ballada „I’m Yours”. Piosenka, wraz z nagraniem „Long Lonely Highway”, promowała kolejny film z udziałem Elvisa – „Tickle Me”. Nie było to jednak to samo nagranie co na płycie z 1962 roku. W omawianej wersji (wydanej w 1965 roku) pominięto m.in. część recytowaną.
Singiel cieszył się dużym powodzeniem wśród słuchaczy. W popularnym zestawieniu HOT 100 Tygodnika Billboard dotarł do wysokiej pozycji jedenastej a w rankingu Easy Listening aż przez trzy tygodnie przebywał na… miejscu pierwszym!
„I’m Yours” nie tylko promowało komedię „Tickle Me” ale także stało się częścią jej ścieżki dźwiękowej (opartej z racji ograniczonego budżetu na wcześniejszych nagraniach Elvisa).
Dziewięć lat po opisywanej powyżej sesji nagraniowej w Nashville Elvis Presley po raz pierwszy włączył nagrane wówczas piosenki do swojego koncertowego repertuaru. Utwór „Little Sister” po raz pierwszy jego fani mogli usłyszeć 'na żywo’ podczas wieczornego koncertu (midnight) w hotelu International w Las Vegas 12 sierpnia 1970 roku. Od tego czasu Presley wykonywał ten przebój bardzo często (niemal co roku – z wyjątkiem roku 1974). W roku 1972 zaczął prezentować go w formie medley wraz z ostatnim hitem grupy The Beatles, „Get Back”. Łącznie „Little Sister” wykonał na scenie aż sto pięć razy!Po raz ostatni 26 czerwca 1977 roku na koncercie w Indianapollis.
Z kolei „(Maries’ The Name) His Latest Flame” było absolutną rzadkością jeśli chodzi o koncertowe wykonania. Elvis zaśpiewał ją na scenie tylko raz… podczas wieczornego koncertu w International Hotel 3 września 1971 roku.Niestety, nie była to kompletna wersja lecz jedynie krótki wers…
„I’M YOURS” – Elvis Presley (scena z filmu „Tickle Me”, 1965)
„LITTLE SISTER” – Elvis Presley (pierwsze wykonanie 'na żywo’. 12 sierpnia 1970)
Nigdy nie mogłem zrozumieć, dlaczego tak doskonałe piosenki zajęły zaledwie 4 i 5 miejsce na liście Bilboard. Nie wiem, czy to brak odpowiedniej promocji, czy był może inny powód. Szkoda, bo utwory zasługiwały na szczyt listy przebojów.
Szkoda , że Elvis tak rzadko śpiewał piosenki filmowe , niektóre były wspaniałe i mogły świetnie zabrzmieć w wersji koncertowej.
DOKLADNIE!!POZDRAWIAM!T C B ELVIS FAN