Odszedł Fats Domino… – legenda złotej ery rock’n’rolla nie żyje

Inspirował Elvisa i Johna Lennona…

Słysząc nazwisko Fats Domino przed oczami staje mi przede wszystkim długa lista nieśmiertelnych przebojów, które nie tylko zaśpiewał ale także napisał. Obok Elvisa Presley’a, Little Richarda, Chucka Berry’ego czy Roya Orbisona, Fats Domino był jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci złotej ery rock’n’roll. Niestety… był.
Dzisiaj, w wieku 89 lat pianista, kompozytor i piosenkarz zmarł otoczony rodziną i przyjaciółmi. O jego śmierci poinformowała córka artysty, Karen Domino White.
Uznany za najlepiej sprzedającego się muzyka popowego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych Domino wylansował takie przeboje jak „Blueberry Hill” (nagrane w 1957 roku przez Elvisa Presley’a. Król rock’n’rolla wykonywał ten przebój także na swoich koncertach), „Ain’t That Shame” (nagrane przez Johna Lennona i wydane na jego doskonałym longplayu „Rock’n’Roll”), „My Girl Josephine” czy „I’m Walkin'”.
Fats Domino i jego „ciepły, swobodny śpiew połączony z muzyką opartą na boogie-woogie„, inspirowały wielu artystów. Podziwiał go także Elvis Presley.
Obaj muzycy spotkali się po raz pierwszy w roku 1964 w Las Vegas. Do kolejnego spotkania doszło na krótko przed koncertem otwierającym pierwszy sezon Presley’a w hotelu International w Las Vegas. Historycy muzyczni podkreślają dzisiaj fakt, że w trakcie trwania konferencji prasowej zorganizowanej po zakończeniu show nazwany przez jednego z dziennikarzy „królem rock’n’rolla” Elvis odrzucił tytuł i wskazał na obecnego na sali Fatsa Domino. „Ten dżentelmen miał duży wpływ na mnie kiedy zaczynałem„, przedstawił artystę Presley.
Swój szacunek do urodzonego w Nowym Orleanie wykonawcy Elvis okazywał także podczas swoich koncertów tłumacząc swojej publiczności, że „nikt nie potrafi śpiewać jego (Fatsa Domino, przyp.autor) piosenek w taki sposób jak on„.
Z kolei w udzielonym w roku 2004 wywiadzie Fats Domino opowiadał: „po raz pierwszy spotkałem Elvisa Presley’a w Las Vegas. Kiedy grałem we Flamingo Hotel poszedłem do jego pokoju i grałem dla niego. Nazywał mnie 'Mr.Blueberry Hill’. Pamiętam jak mówił do mnie: 'wiesz Fats, jutro otwieram sezon ale kiedy pierwszy raz tu przyjechałem dałem plamę’. Chyba po raz pierwszy wtedy nie zrobił nic dobrego. Ale po powrocie tutaj wszystko zamienił w złoto. Ja też tutaj pracowałem a on każdą noc miał wyprzedaną. Człowieku, on potrafił śpiewać. Potrafił śpiewać spirituals, country and western. Lubiłem wszystko co zaśpiewał. Elvis Presley zrobił bardzo dużo przed śmiercią. Robił filmy, podróżował, wszystko. Nie wiem jak on to zrobił. Musiał pracować całymi dniami i nocami„.
W roku 1986 Fats Domino został przyjęty do Rock’Roll Hall Of Fame. Z kolei dwadzieścia cztery lata później został sklasyfikowany na dwudziestym siódmym miejscu rankingu 100 Najlepszych Artystów Magazynu Rolling Stone.
Fats Domino, „Mr.Blueberry Hill”, odpoczywaj w pokoju. Dziękujemy za Twoją muzykę – nieśmiertelną.

„BLUEBERRY HILL” – FATS DOMINO (WERSJA STUDYJNA)
„BLUEBERRY HILL” – ELVIS PRESLEY (WERSJA STUDYJNA)
„LOVE ME” – FATS DOMINO (DWIE RÓŻNE WERSJE STUDYJNE)
„BLUEBERY HILL” – ELVIS PRESLEY (WERSJA KONCERTOWA. WEST PALM BEACH.13 LUTEGO 1977)

(info: WP.PL/AXS/Mariusz Ogiegło)